Kwiecień miesiącem autyzmu

Słów kilka o autyzmie…..

Kwiecień jest miesiącem świadomości na temat autyzmu, wszyscy chociaż raz słyszeliśmy słowo autyzm. Znamy osoby autystyczne ich rodziny, ale czy tak naprawdę wiemy co to jest autyzm? Postaram się pokrótce przybliżyć ten temat. Autyzm nie jest chorobą, ale zaburzeniem rozwoju to znaczy, że cała ścieżka rozwoju osoby autystycznej jest inna od standardowej. Mówiąc innymi słowami: autyzm oznacza, że mózg pracuje
 w niestandardowy sposób. Autyzm rozumiemy jako spektrum. Oznacza to, że autyzm jest trochę inny dla każdej osoby. Osoby z diagnozami ze spektrum autyzmu mają bardzo różne nasilenie zachowań i cech wynikających z autyzmu.

Autyzm jest diagnozowany na podstawie zachowań i cech występujących w trzech obszarach
 (tzw. triada autyzmu wg ICD – 10):

1. Deficyt wyobraźni i specyfika myślenia, stereotypowość sztywność w zachowaniu
2. pochłonięcie jednym lub kilkoma stereotypowymi zrachowaniami lub zainteresowaniami,
3. przywiązanie do specyficznych czynności rutynowych,
4. powtarzające się manieryzmy ruchowe,
5. koncentracja na niefunkcjonalnych właściwościach przedmiotów, zabawek.
6. Nieprawidłowości w zakresie funkcji społecznych.
7. zaburzenia kontaktu wzrokowego, wyrazu twarzy, postawy ciała i gestów,
8. zaburzony rozwój związków rówieśniczych,
9. odmienność reagowania na emocje innych osób, słaba interakcja społeczna, zaburzenia emocjonalne i komunikacyjne,
10. brak spontanicznej potrzeby dzielenia się z innymi osobami radością, zainteresowaniami lub osiągnieciami.
11. Zaburzenia mowy i sprawności komunikacyjnej.
12. opóźnienia lub brak rozwoju języka mówionego,
13. brak inicjatywy w podejmowaniu rozmowy,
14. stereotypowe i powtarzające się wykorzystanie słów i wyrażeń,
15. brak zabawy w udawanie(na niby) lub zabaw naśladujących role społeczną.

Typy autyzmu:

• Autyzm dziecięcy – diagnozę autyzmu otrzymują osoby, które wykazują objawy we wszystkich 3 sferach charakterystycznych dla spektrum autyzmu (triada autyzmu: relacje z ludźmi, komunikacja i elastyczność zachowania). Objawy pojawiły się przed 3 rokiem życia. Zwykle diagnoza autyzmu stawiana jest we wczesnym dzieciństwie. 
• Autyzm atypowy – różni się od autyzmu dziecięcego późniejszym wystąpieniem objawów (po 3 roku życia) lub mniejszą ilością objawów – kiedy występuje wiele objawów autyzmu, ale nie wszystkie kryteria diagnostyczne autyzmu są spełnione.
• Zespół Aspergera – Osoby z Zespołem Aspergera mają inteligencję
  w normie, to znaczy, że ta diagnoza nie może być postawiona jeśli dziecko ma niepełnosprawność intelektualną. Diagnoza Zespołu Aspergera może być postawiona w dzieciństwie, ale często stawiana jest także u młodzieży lub u dorosłych. Zespół Aspergera różni się od autyzmu brakiem opóźnienia w rozwoju mowy.

Należy pamiętać, że aby przeprowadzić diagnozę autyzmu nie wystarczy jedna wizyta
u specjalisty, ale kilka. Ich celem jest uważna obserwacja dziecka podczas zabawy, rozmowy i ćwiczeń manualnych takich jak rysowanie, a także szczegółowy wywiad z rodzicami. Diagnozy nigdy nie stawia jedna osoba, ale zespół składający się z psychiatry dziecięcego
i psychologa dziecięcego specjalizującego się w całościowych zaburzeniach rozwojowych. Chcąc udać się po diagnozę, należy poszukać ośrodka, który takie diagnozy stawia. Dostępne badania efektywności wskazują, że wczesna interwencja powinna opierać się na indywidualnym podejściu i zapewniać dziecku kompleksowe wsparcie we wszystkich dysfunkcyjnych obszarach. Dzień terapii dziecka z autyzmem powinien obejmować stymulację zarówno strefy komunikacji językowej, behawioralnej, jak i rozwoju jego umiejętności społecznych, funkcji motorycznych i obszarów odpowiedzialnych za kontrolowanie emocji.

Autyzm to nie koniec świata. Rodziny dzieci z zaburzeniem potrzebują zrozumienia, akceptacji i jak każdy szacunku w stosunku do swoich dzieci i siebie.

Przygotowała: Katarzyna Łysakowska