Posted by 
Logorytmika poprawia ogólną kondycję psychofizyczną dziecka, wyzwala aktywność i umożliwia odreagowanie napięć i negatywnych emocji, a przede wszystkim utrwala prawidłową artykulację, umuzykalnia, uwrażliwia.
1. „Przedstawiamy się” – dziecko i rodzic dzielą swoje imiona na sylaby.
2. Ćwiczenia
oddechowe – powolne dmuchanie na „gorącą zupę”, na
piórka, wiatrak, na zabawki papierowe wiszące na nitce itp. Wdech nosem, a
wydech ustami; puszczanie baniek mydlanych.
„Przyleciała mucha i zrobiła bzzz”– zabawa logorytmiczna przy muzyce.
3. „Pociąg”- wykonywanie ćwiczeń ortofonicznych i dźwiękonaśladowczych . Dziecko wędruje z rodzicem po pokoju, spotyka różne zwierzęta, ludzi, podziwia przyrodę… i naśladuje dźwięki np. wróbel – ćwir, ćwir; strumyk – szszsz…; stolarz – stuk, stuk…; ryba – plusk, plusk; kapiąca woda – kap, kap… itp.
4.„Moje zwierzątka”
Rytmiczne powtarzanie rymowanki z różnym natężeniem głosu, intonacją i w różnym tempie. Dopowiadanie do określeń przymiotnikowych zaproponowa- nych przez rodzica nazw zwierząt z rymowanki, które do nich pasują: wierny jak… pies; sprytny jak… kot; kolorowy jak… papuga; śliski jak… ryba; łakomy jak… chomik; płochliwy jak… królik; puchaty jak… świnka morska.
Piesek, kotek i papuga,
A w akwarium ryba długa.
Chomik, królik, morska świnka
To zwierzątek jest rodzinka.
Wszyscy bardzo je kochamy,
Więc codziennie o nie dbamy.
„Poklaszczemy na pięć” – zabawa logorytmiczna przy muzyce.
https://www.youtube.com/watch?v=THKB0upcU-k
5. „Z maskotką”
Dziecko trzyma w rękach ulubioną maskotkę i powtarza wierszyk za rodzicem (mogą wykonywać wszystkie czynności razem):
Zabaweczko poskacz z nami – (dziecko podskakuje z maskotką 3 razy) Zabaweczko tup nogami (dziecko tupie 3 razy) Zabaweczko mocno dmuchaj (dziecko nabiera powietrze nosem i wydycha je ustami 3 razy)
Dziecko kładzie maskotkę przed sobą.
Zabaweczko w ręce chuchaj (dziecko chucha na złączone dłonie 3 razy) Zabaweczko klaszcz rękami (dziecko klaszcze w dłonie 3 razy)
I maszeruj razem z nami (dziecko maszeruje dokoła pokoju).
6.„Kto mruczy?” – ćwiczenia fonacyjne.
Dziecko słucha wiersza i w odpowiednim miejscu mruczy – cicho, z jednakową
głośnością i jak najdłużej na
jednym wydechu wypowiadając głoskę m:
Mały kotek wskoczył
na babci kolana,
mruczy, by tu zostać
do samego rana:
– Mmm…, mmm…
A gdy kotek widzi
miskę pełną mleka,
głośno sobie mruczy,
z wypiciem nie zwleka:
– Mmm…, mmm…
Także duże misie
śniąc o plastrach miodu
mruczą bardzo głośno
i nie czują głodu:
– Mmm…, mmm…
Kiedy bure misie
są w pobliżu ula,
przyjemne mruczenie
aż pszczółki rozczula:
– Mmm…, mmm…
Bardzo grzeczne dzieci,
aby mówić pięknie,
na ćwiczeniach mruczą
przyjemnie i dźwięcznie:
– Mmm…, mmm…
„Podaj kijek” – zabawa logorytmiczna przy muzyce .
7.„Mały piesek”
Dziecko z rodzicem powtarzają rymowankę i ilustrują ją ruchem, przyjmują pozycję na czworakach.
Mały piesek kręci głową
I rozgląda się wokoło. /
kręcą głową w różnych kierunkach/
Macha najpierw prawą łapą,
Bo ma dziś ochotę na to. /
swobodnie wymachują prawą nogą/
Teraz macha łapą lewą /
wymachują lewą nogą/
I obchodzi wielkie
drzewo. / maszerują w koło/
Wciąż ogonkiem wymachuje, /
poruszają biodrami/
Pięknem świata się dziwuje. /
wykonują siad klęczny, kołyszą głową objętą
rękami/
8.„Siadły wrony na parkanie” – zabawa dźwiękonaśladowcza w parach.
Rodzic wypowiada w różnym tempie słowa: kra, kra, kra, dziecko powtarza, potem zmiana.
Dialog poprzedza rymowanka: „Siadły wrony na parkanie, zaczynają narzekanie”.
9.„ Raz mały wróbelek” – wierszyk z pokazywaniem.
Raz mały
wróbelek
miał mały werbelek
werbelek wróbelka
miał mały felerek
felerek werbelka
małego wróbelka
felerek werbelka
Bęc!
Na słowo:
mały – składamy dłonie jak byśmy w nich trzymali piłeczkę;
wróbelek – machamy dłońmi jak skrzydełkami;
werbelek – udajemy, że gramy na bębenku;
felerek – strząsamy dłonią jakby coś się do niej przykleiło;
Bęc – klaśnięcie w dłonie.
10.„Ęk, pęk”
Ćwiczenie
chodu dośrodkowego i odśrodkowego (rodzic z dzieckiem podchodzą i odchodzą od
siebie) z powtarzaniem rymowanki:
Ęk, pęk balon pękł!
A z balona wyszła wrona,
Bardzo mądra i uczona. (ukłon)
Rytmizowanie rymowanki z jednoczesnym klaskaniem, tupaniem, łączeniem tych elementów wg pomysłów dziecka i rodzica.
11. „Kurka”- wiersz K. Datkun – Czerniak
Rytmizowanie wiersza prostym ruchem zaproponowanym przez dziecko. Ilustracja ruchowa w parach.
Kurko, kurko, /dziecko dwa razy uderza w ręce rodzica/
To twoje podwórko? /wykonują
obrót wokół własnej osi, w lekkim skłonie, za ręką wskazującą kierunek obrotu/
– To moje podwórko /wykonują
obrót wokół własnej osi w przeciwnym kierunku/
I to moje piórko! /trzy
razy klaszcze w dłonie rodzica/
Jeśli chcesz – /krzyżują
ręce, przeciągają się/
To je bierz!
Jak chcesz dwa, /uderzają
o uda, klaszczą w swoje dłonie, klaszczą w dłonie rodzica/
Dam ci ja. /jak wyżej/.
„Żeby kózka nie skakała”- zabawa z kubkami: https://www.youtube.com/watch?v=X1T_NOnjenA
12. „Rób to, co mówię”
Dziecko porusza się zgodnie z tekstem wypowiadanym przez rodzica.
Zrób do przodu cztery kroki,
I rozejrzyj się na boki.
Tupnij nogą raz i dwa,
Ta zabawa nadal trwa.
Teraz w lewo jeden krok,
Przysiad i do góry skok.
Zrób do tyłu kroków trzy,
By koledze otrzeć łzy.
Klaśnij w ręce razy pięć,
Na klaskanie też nasz
chęć.
Teraz obróć się dokoła
I hurraaa! Zawołaj.
13. „Pajacyk”
W tle słychać utwór Griega pt. „Poranek” . https://www.youtube.com/watch?v=E7gdm0YLx6c
Dziecko z rodzicem leżą na dywanie (zaczarowane w pajacyki).
Powoli podnoszą się do pozycji stojącej wykonując ruchy tak jakby były pociągane za sznurki wypowiadając słowa tik, tak.
Im głośniejsza muzyka, tym ruchy są bardziej intensywne i głośniej wypowiadają słowa tik-tak.
Muzyka cichnie, pajacyki opuszczają głowę, opadają im ręce, brzuch i nogi. Cichutko też mówią słowa tik-tak.
Na koniec kładą się w bezruchu na dywanie i milkną.
14. „Tak – nie” Ćwiczymy głowę poruszając nią zgodnie ze słowami rymowanki w coraz szybszym tempie:
Głowa mówi tak, tak, tak
Głowa mówi nie, nie, nie
Moja głowa wesoło kręci się
Moja głowa wesoło kręci się
Tak, tak, tak, nie, nie, nie
Moja głowa wesoło kreci się /bis
15. „Gimnastyka języka”
Rodzic czyta wiersz i pokazuje ruchy, które dziecko ma powtórzyć.
Tu mam wargi i ząbeczki – (dziecko szczerzy zęby)
Tu wpadają cukiereczki – (następnie otwiera szeroko buzię i pokazuje palcami wskazującymi wpadanie cukierków do buzi)
Tu policzek a tu drugi – (dziecko wypycha językiem policzki – prawy i lewy)
Mam też język bardzo długi – (dziecko pokazuje bardzo długi język)
Tak języczek wyskakuje, kiedy myszkę naśladuje – (dziecko wysuwa szybko język i chowa go kilkakrotnie)
Myszka chowa się i zerka – (dziecko chowa język i wysuwa jego czubek)
Tak się z kotkiem bawi w berka.
„Klap, klap, klap” – zabawa logorytmiczna przy muzyce.
16. „Marsz dzieci” Maszerują dzieci drogą raz, dwa, trzy – (dziecko z rodzicem maszerują po obwodzie koła w rytm bębenka mówiąc rytmicznie treść rymowanki)
Rączki klaszczą, tupią nogi raz, dwa, trzy – (oboje zatrzymują się, mówią rytmicznie tekst i klaszczą jednocześnie, a na słowa „raz, dwa, trzy” tupią 3 razy)
Maszerują, maszerują raz, dwa, trzy i wesoło podskakują raz, dwa, trzy – (dziecko i rodzic zaczynają maszerować po obwodzie koła mówiąc rytmicznie treść rymowanki, a na końcu wykonują 3 podskoki mówiąc jednocześnie: „raz, dwa, trzy”).
17.„Wiersz na kilka głosów” – zabawa dźwiękonaśladowcza.
Rodzic czyta wiersz, a dziecko powtarza za rodzicem sylaby zaznaczone tłustym drukiem.
Jedzie pociąg fu fu fu
Trąbka trąbi tru tu tu
A bębenek bum bum bum
Na to żabki kum kum kum
Deszczyk kapie kap kap kap
Konik człapie człap człap człap
Mucha brzęczy bzy bzy bzy
A wąż syczy sss sss sss
Baran beczy bee bee bee
Za to koza mee mee mee
Zegar cyka cyk cyk cyk
A dzwoneczki dzyń dzyń dzyń
Jeżyk tupie tup tup tup
Woda chlupie chlup chlup chlup
Dzięcioł stuka stuk stuk stuk
Do drzwi pukam puk puk puk
Krowa muczy mu mu mu
Sowa woła hu-hu hu-hu hu-hu
Kotek miauczy miau miau miau
Piesek szczeka hau hau hau
Autko jedzie brum brum brum
Mała świnka chrum chrum chrum
A my dzieci hejże hola
Pójdźmy szybko do przedszkola.
Pozdrawiamy, pani Ala i pani Iwonka
