Rozwój mowy dziecka w wieku przedszkolnym

Rozwój mowy dziecka w wieku przedszkolnym.

Rodzicu, pewnie niejednokrotnie zastanawiałeś się nad tym, czy mowa Twojego dziecka rozwija się prawidłowo? Podczas spaceru czy wizyty na placu zabaw zdarzyło Ci się porównywać swoje dziecko do dziecka  przypadkowo napotkanego. W większości przypadków Twoje obawy są niczym nie uzasadnione. Niemniej jednak, jeżeli odczuwasz niepokój związany z rozwojem mowy swojego dziecka, porównaj umiejętności malca z przyjętymi przez specjalistów normami wiekowymi.

DZIECKO, KTÓRE UKOŃCZYŁO 3 LATA, POWINNO WYMAWIAĆ:
– wszystkie samogłoski, zarówno ustne (a, o, e, u, i, y), jak i nosowe (ą, ę);
– spółgłoski dwuwargowe twarde i zmiękczone (m, m’, b, b’, p, p’);
– spółgłoski wargowo- -zębowe twarde i zmiękczone (f, f’, w, w’);
– spółgłoski środkowojęzykowe (ś, ź, ć, dź, ń); 
– spółgłoski tylnojęzykowe twarde i zmiękczone (k, k’, g, g’, ch, ch’); 
– spółgłoski przedniojęzykowo- zębowe (t, d, n); 
spółgłoski przedniojęzykowo- dziąsłowe twarde i zmiękczone (l, l’); 
półsamogłoski (ł, j). 

(Zmiękczenia oznacza się w języku polskim za pomocą kreski nad literą (lub apostrofem za nią) lub za pomocą znaku „i”.)

W WYMOWIE DZIECKA 4-LETNIEGO:
– utrwalają się stopniowo głoski s, z, c, dz; 
– pojawia się głoska r; 
– głoski sz, ż, cz, dż zastępowane są nadal przez głoski s, z, c, dz bądź ś, ź, ć, dź. 

W WYMOWIE DZIECKA 5-LETNIEGO:
– zaczynają ustalać się głoski sz, ż, cz, dż; 

W WYMOWIE DZIECKA 6 – LETNIEGO

– powinna być realizowana głoska r. 

– mowapowinna już być opanowana pod względem dźwiękowym. Niemniej jednak wciąż daleka jest ona od doskonałości. Zdarza się bowiem, że grupy spółgłoskowe są jeszcze upraszczane, wyrazy ulegają licznym zniekształceniom, zaś najtrudniejsze dla dziecka dźwięki, tj. sz, ż, cz, dż oraz r, zastępowane są przez głoski łatwiejsze, tj. odpowiednio przez s, z, c, dz bądź l, j.

Terapia logopedyczna w przedszkolu – przebieg

Po zdiagnozowaniu dziecka logopeda ustala plan działania i rozpoczyna się terapia. Standardowe spotkanie (30–20-minutowe) obejmuje: sprawdzenie opanowania zadanych ćwiczeń, wprowadzenie nowego materiału, krótkie zajęcia relaksacyjne, zapisanie w zeszycie dziecka nowego materiału do utrwalenia w domu i ponowne przećwiczenie tego z malcem, przekazanie opiekunowi dziecka instrukcji ćwiczeń domowych. Rezultaty terapii logopedycznej zależą m.in. od rodzaju wady, czasu rozpoczęcia terapii oraz zaangażowania i wytrwałości dziecka. Oprócz tego dziecko powinno czuć potrzebę ćwiczeń i rozumieć konieczność udziału w zajęciach. Ważna jest także ścisła współpraca rodziców, ponieważ terapia musi być kontynuowana w domu. Rodzice powinni wykonywać z dzieckiem zalecone każdorazowo ćwiczenia. Najlepsze efekty dają codzienne 10-15-minutowe zajęcia, obowiązkowo odbywające się w atmosferze spokoju. Dziecko należy chwalić nawet za minimalne osiągnięcia. Nie wolno ćwiczyć, gdy boli je gardło, ma podwyższoną temperaturę lub katar.

Logopeda: Katarzyna Łysakowska